дыазаво́цатны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дыазаво́цатны дыазаво́цатная дыазаво́цатнае дыазаво́цатныя
Р. дыазаво́цатнага дыазаво́цатнай
дыазаво́цатнае		 дыазаво́цатнага дыазаво́цатных
Д. дыазаво́цатнаму дыазаво́цатнай дыазаво́цатнаму дыазаво́цатным
В. дыазаво́цатны (неадуш.)
дыазаво́цатнага (адуш.)		 дыазаво́цатную дыазаво́цатнае дыазаво́цатныя (неадуш.)
дыазаво́цатных (адуш.)
Т. дыазаво́цатным дыазаво́цатнай
дыазаво́цатнаю		 дыазаво́цатным дыазаво́цатнымі
М. дыазаво́цатным дыазаво́цатнай дыазаво́цатным дыазаво́цатных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)