душкурава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. душкуру́ю душкуру́ем
2-я ас. душкуру́еш душкуру́еце
3-я ас. душкуру́е душкуру́юць
Прошлы час
м. душкурава́ў душкурава́лі
ж. душкурава́ла
н. душкурава́ла
Загадны лад
2-я ас. душкуру́й душкуру́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час душкуру́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)