душапрыка́зчыца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. душапрыка́зчыца душапрыка́зчыцы
Р. душапрыка́зчыцы душапрыка́зчыц
Д. душапрыка́зчыцы душапрыка́зчыцам
В. душапрыка́зчыцу душапрыка́зчыц
Т. душапрыка́зчыцай
душапрыка́зчыцаю		 душапрыка́зчыцамі
М. душапрыка́зчыцы душапрыка́зчыцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)