душагу́б

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. душагу́б душагу́бы
Р. душагу́ба душагу́баў
Д. душагу́бу душагу́бам
В. душагу́ба душагу́баў
Т. душагу́бам душагу́бамі
М. душагу́бе душагу́бах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)