духо́ўніцтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. духо́ўніцтва
Р. духо́ўніцтва
Д. духо́ўніцтву
В. духо́ўніцтва
Т. духо́ўніцтвам
М. духо́ўніцтве

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)