духо́ўнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. духо́ўнік духо́ўнікі
Р. духо́ўніка духо́ўнікаў
Д. духо́ўніку духо́ўнікам
В. духо́ўніка духо́ўнікаў
Т. духо́ўнікам духо́ўнікамі
М. духо́ўніку духо́ўніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)