духано́сны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. духано́сны духано́сная духано́снае духано́сныя
Р. духано́снага духано́снай
духано́снае
духано́снага духано́сных
Д. духано́снаму духано́снай духано́снаму духано́сным
В. духано́сны (неадуш.)
духано́снага (адуш.)
духано́сную духано́снае духано́сныя (неадуш.)
духано́сных (адуш.)
Т. духано́сным духано́снай
духано́снаю
духано́сным духано́снымі
М. духано́сным духано́снай духано́сным духано́сных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)