духавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. духавы́ духава́я духаво́е духавы́я
Р. духаво́га духаво́й
духаво́е
духаво́га духавы́х
Д. духаво́му духаво́й духаво́му духавы́м
В. духавы́ (неадуш.)
духаво́га (адуш.)
духаву́ю духаво́е духавы́я (неадуш.)
духавы́х (адуш.)
Т. духавы́м духаво́й
духаво́ю
духавы́м духавы́мі
М. духавы́м духаво́й духавы́м духавы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)