дута́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дута́р дутары́
Р. дутара́ дутаро́ў
Д. дутару́ дутара́м
В. дута́р дутары́
Т. дутаро́м дутара́мі
М. дутары́ дутара́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)