дусе́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дусе́н дусе́ны
Р. дусе́на дусе́наў
Д. дусе́ну дусе́нам
В. дусе́н дусе́ны
Т. дусе́нам дусе́намі
М. дусе́не дусе́нах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)