дусе́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
дусе́н | дусе́ны | |
дусе́на | дусе́наў | |
дусе́ну | дусе́нам | |
дусе́н | дусе́ны | |
дусе́нам | дусе́намі | |
дусе́не | дусе́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)