ду́рык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ду́рык ду́рыкі
Р. ду́рыка ду́рыкаў
Д. ду́рыку ду́рыкам
В. ду́рыка ду́рыкаў
Т. ду́рыкам ду́рыкамі
М. ду́рыку ду́рыках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)