дуро́ніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| дуро́ніца | дуро́ніцы | |
| дуро́ніцы | дуро́ніц | |
| дуро́ніцы | дуро́ніцам | |
| дуро́ніцу | дуро́ніц | |
| дуро́ніцай дуро́ніцаю |
дуро́ніцамі | |
| дуро́ніцы | дуро́ніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)