дуро́нік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
дуро́нік | дуро́нікі | |
дуро́ніка | дуро́нікаў | |
дуро́ніку | дуро́нікам | |
дуро́ніка | дуро́нікаў | |
дуро́нікам | дуро́нікамі | |
дуро́ніку | дуро́ніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)