дурнава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дурнава́ты дурнава́тая дурнава́тае дурнава́тыя
Р. дурнава́тага дурнава́тай
дурнава́тае		 дурнава́тага дурнава́тых
Д. дурнава́таму дурнава́тай дурнава́таму дурнава́тым
В. дурнава́ты (неадуш.)
дурнава́тага (адуш.)		 дурнава́тую дурнава́тае дурнава́тыя (неадуш.)
дурнава́тых (адуш.)
Т. дурнава́тым дурнава́тай
дурнава́таю		 дурнава́тым дурнава́тымі
М. дурнава́тым дурнава́тай дурнава́тым дурнава́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)