дурало́б
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| дурало́б | дурало́бы | |
| дурало́ба | дурало́баў | |
| дурало́бу | дурало́бам | |
| дурало́ба | дурало́баў | |
| дурало́бам | дурало́бамі | |
| дурало́бе | дурало́бах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)