дурава́ць
‘блазнаваць, сваволіць, дураваць’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| дуру́ю | дуру́ем | |
| дуру́еш | дуру́еце | |
| дуру́е | дуру́юць | |
| Прошлы час | ||
| дурава́ў | дурава́лі | |
| дурава́ла | ||
| дурава́ла | ||
| Загадны лад | ||
| дуру́й | дуру́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| дуру́ючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)