дурава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дурава́ты дурава́тая дурава́тае дурава́тыя
Р. дурава́тага дурава́тай
дурава́тае		 дурава́тага дурава́тых
Д. дурава́таму дурава́тай дурава́таму дурава́тым
В. дурава́ты (неадуш.)
дурава́тага (адуш.)		 дурава́тую дурава́тае дурава́тыя (неадуш.)
дурава́тых (адуш.)
Т. дурава́тым дурава́тай
дурава́таю		 дурава́тым дурава́тымі
М. дурава́тым дурава́тай дурава́тым дурава́тых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)