дупло́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дупло́ ду́плы
дуплы́
Р. дупла́ ду́плаў
Д. дуплу́ ду́плам
В. дупло́ ду́плы
дуплы́
Т. дупло́м ду́пламі
М. дупле́ ду́плах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)