ду́пка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ду́пка ду́пкі
Р. ду́пкі ду́пак
Д. ду́пцы ду́пкам
В. ду́пку ду́пкі
Т. ду́пкай
ду́пкаю
ду́пкамі
М. ду́пцы ду́пках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)