дупе́льца
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
дупе́льца | дупе́льцы | |
дупе́льца | дупе́льцаў | |
дупе́льцу | дупе́льцам | |
дупе́льца | дупе́льцы | |
дупе́льцам | дупе́льцамі | |
дупе́льцы | дупе́льцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)