ду́пель
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ду́пель | ду́пелі | |
| ду́пеля | ду́пеляў | |
| ду́пелю | ду́пелям | |
| ду́пеля | ду́пеляў | |
| ду́пелем | ду́пелямі | |
| ду́пелі | ду́пелях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)