ду́мпкар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ду́мпкар ду́мпкары
Р. ду́мпкара ду́мпкараў
Д. ду́мпкару ду́мпкарам
В. ду́мпкар ду́мпкары
Т. ду́мпкарам ду́мпкарамі
М. ду́мпкары ду́мпкарах

Іншыя варыянты: думпка́р.

Крыніцы: tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)