ду́мпкар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
ду́мпкар | ду́мпкары | |
ду́мпкара | ду́мпкараў | |
ду́мпкару | ду́мпкарам | |
ду́мпкар | ду́мпкары | |
ду́мпкарам | ду́мпкарамі | |
ду́мпкары | ду́мпкарах |
Іншыя варыянты: думпка́р.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)