ду́мка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ду́мка ду́мкі
Р. ду́мкі ду́мак
Д. ду́мцы ду́мкам
В. ду́мку ду́мкі
Т. ду́мкай
ду́мкаю		 ду́мкамі
М. ду́мцы ду́мках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)