ду́мачка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ду́мачка ду́мачкі
Р. ду́мачкі ду́мачак
Д. ду́мачцы ду́мачкам
В. ду́мачку ду́мачкі
Т. ду́мачкай
ду́мачкаю
ду́мачкамі
М. ду́мачцы ду́мачках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)