дуле́б

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дуле́б дуле́бы
Р. дуле́ба дуле́баў
Д. дуле́бу дуле́бам
В. дуле́ба дуле́баў
Т. дуле́бам дуле́бамі
М. дуле́бе дуле́бах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)