дукава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
дукава́нне | |
дукава́ння | |
дукава́нню | |
дукава́нне | |
дукава́ннем | |
дукава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
дукава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
дукава́нне | |
дукава́ння | |
дукава́нню | |
дукава́нне | |
дукава́ннем | |
дукава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)