ду́йка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. ду́йка
Р. ду́йкі
Д. ду́йцы
В. ду́йку
Т. ду́йкай
ду́йкаю
М. ду́йцы

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)