ду́днік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ду́днік | ду́днікі | |
| ду́дніку | ду́днікаў | |
| ду́дніку | ду́днікам | |
| ду́днік | ду́днікі | |
| ду́днікам | ду́днікамі | |
| ду́дніку | ду́дніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)