дуда́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| дуда́к | дудакі́ | |
| дудака́ | дудако́ў | |
| дудаку́ | дудака́м | |
| дудака́ | дудако́ў | |
| дудако́м | дудака́мі | |
| дудаку́ | дудака́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)