дубі́ца
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| дубі́ца | дубі́цы | |
| дубі́цы | дубі́ц | |
| дубі́цы | дубі́цам | |
| дубі́цу | дубі́цы | |
| дубі́цай дубі́цаю |
дубі́цамі | |
| дубі́цы | дубі́цах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)