дубальто́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дубальто́ўка дубальто́ўкі
Р. дубальто́ўкі дубальто́вак
Д. дубальто́ўцы дубальто́ўкам
В. дубальто́ўку дубальто́ўкі
Т. дубальто́ўкай
дубальто́ўкаю		 дубальто́ўкамі
М. дубальто́ўцы дубальто́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)