дубало́м
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
дубало́м | дубало́мы | |
дубало́ма | дубало́маў | |
дубало́му | дубало́мам | |
дубало́ма | дубало́маў | |
дубало́мам | дубало́мамі | |
дубало́ме | дубало́мах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)