дуае́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дуае́н дуае́ны
Р. дуае́на дуае́наў
Д. дуае́ну дуае́нам
В. дуае́на дуае́наў
Т. дуае́нам дуае́намі
М. дуае́не дуае́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)