дуадэні́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. дуадэні́т
Р. дуадэні́ту
Д. дуадэні́ту
В. дуадэні́т
Т. дуадэні́там
М. дуадэні́це

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)