дрынча́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дрынчу́ дрынчы́м
2-я ас. дрынчы́ш дрынчыце́
3-я ас. дрынчы́ць дрынча́ць
Прошлы час
м. дрынча́ў дрынча́лі
ж. дрынча́ла
н. дрынча́ла
Загадны лад
2-я ас. дрынчы́ дрынчы́це

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)