дры́нканне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| дры́нканне | дры́нканні | |
| дры́нкання | дры́нканняў | |
| дры́нканню | дры́нканням | |
| дры́нканне | дры́нканні | |
| дры́нканнем | дры́нканнямі | |
| дры́нканні | дры́нканнях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)