дрыво́тнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
дрыво́тнік | дрыво́тнікі | |
дрыво́тніка | дрыво́тнікаў | |
дрыво́тніку | дрыво́тнікам | |
дрыво́тнік | дрыво́тнікі | |
дрыво́тнікам | дрыво́тнікамі | |
дрыво́тніку | дрыво́тніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)