друза́
‘маса з бітага камення, цэглы, шкла’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| друза́ | |
| друзы́ | |
| друзе́ | |
| друзу́ | |
| друзо́й друзо́ю |
|
| друзе́ |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)