друза́

‘маса з бітага камення, цэглы, шкла’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. друза́
Р. друзы́
Д. друзе́
В. друзу́
Т. друзо́й
друзо́ю
М. друзе́

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)