дружо́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| дружо́к | дружкі́ | |
| дружка́ | дружко́ў | |
| дружку́ | дружка́м | |
| дружка́ | дружко́ў | |
| дружко́м | дружка́мі | |
| дружку́ | дружка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)