дружко́ў

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дружко́ў дружко́ва дружко́ва дружко́вы
Р. дружко́вага дружко́вай
дружко́вае		 дружко́вага дружко́вых
Д. дружко́ваму дружко́вай дружко́ваму дружко́вым
В. дружко́ў (неадуш.)
дружко́вага (адуш.)		 дружко́ву дружко́ва дружко́вы (неадуш.)
дружко́вых (адуш.)
Т. дружко́вым дружко́вай
дружко́ваю		 дружко́вым дружко́вымі
М. дружко́вым дружко́вай дружко́вым дружко́вых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)