дружбаві́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дружбаві́ты дружбаві́тая дружбаві́тае дружбаві́тыя
Р. дружбаві́тага дружбаві́тай
дружбаві́тае		 дружбаві́тага дружбаві́тых
Д. дружбаві́таму дружбаві́тай дружбаві́таму дружбаві́тым
В. дружбаві́ты (неадуш.)
дружбаві́тага (адуш.)		 дружбаві́тую дружбаві́тае дружбаві́тыя (неадуш.)
дружбаві́тых (адуш.)
Т. дружбаві́тым дружбаві́тай
дружбаві́таю		 дружбаві́тым дружбаві́тымі
М. дружбаві́тым дружбаві́тай дружбаві́тым дружбаві́тых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)