другадзі́чка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. другадзі́чка другадзі́чкі
Р. другадзі́чкі другадзі́чак
Д. другадзі́чцы другадзі́чкам
В. другадзі́чку другадзі́чак
Т. другадзі́чкай
другадзі́чкаю		 другадзі́чкамі
М. другадзі́чцы другадзі́чках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)