другаго́дніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| другаго́дніца | другаго́дніцы | |
| другаго́дніцы | другаго́дніц | |
| другаго́дніцы | другаго́дніцам | |
| другаго́дніцу | другаго́дніц | |
| другаго́дніцай другаго́дніцаю |
другаго́дніцамі | |
| другаго́дніцы | другаго́дніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)