драні́ца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. драні́ца драні́цы
Р. драні́цы драні́ц
Д. драні́цы драні́цам
В. драні́цу драні́цы
Т. драні́цай
драні́цаю		 драні́цамі
М. драні́цы драні́цах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)