дра́ннік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дра́ннік дра́ннікі
Р. дра́нніка дра́ннікаў
Д. дра́нніку дра́ннікам
В. дра́ннік дра́ннікі
Т. дра́ннікам дра́ннікамі
М. дра́нніку дра́нніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)