драві́дка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. драві́дка драві́дкі
Р. драві́дкі драві́дак
Д. драві́дцы драві́дкам
В. драві́дку драві́дак
Т. драві́дкай
драві́дкаю		 драві́дкамі
М. драві́дцы драві́дках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)