драбо́ўніца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. драбо́ўніца драбо́ўніцы
Р. драбо́ўніцы драбо́ўніц
Д. драбо́ўніцы драбо́ўніцам
В. драбо́ўніцу драбо́ўніцы
Т. драбо́ўніцай
драбо́ўніцаю		 драбо́ўніцамі
М. драбо́ўніцы драбо́ўніцах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)