драбні́чка
‘памянш.-ласк. да драбніца’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| драбні́чка | драбні́чкі | |
| драбні́чкі | драбні́чак | |
| драбні́чцы | драбні́чкам | |
| драбні́чку | драбні́чкі | |
| драбні́чкай драбні́чкаю |
драбні́чкамі | |
| драбні́чцы | драбні́чках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)