до́тырк

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. до́тырк до́тыркі
Р. до́тырку до́тыркаў
Д. до́тырку до́тыркам
В. до́тырк до́тыркі
Т. до́тыркам до́тыркамі
М. до́тырку до́тырках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)