до́тырк
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
до́тырк | до́тыркі | |
до́тырку | до́тыркаў | |
до́тырку | до́тыркам | |
до́тырк | до́тыркі | |
до́тыркам | до́тыркамі | |
до́тырку | до́тырках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)