до́следнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
до́следнік | до́следнікі | |
до́следніка | до́следнікаў | |
до́следніку | до́следнікам | |
до́следніка | до́следнікаў | |
до́следнікам | до́следнікамі | |
до́следніку | до́следніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)